“Düşünüyorum Adımı Kim Biliyor?”

“Fine on the Outside” adlı şarkı, Priscilla Ahn adlı Amerikalı müzisyene ait albümünden; ve yazar Joan G. Robinson tarafından yazılan When Marnie Was There 1967 adlı romanı okuduğunda esinlenerek 2005 yılında, arkadaşsız ve yalnız olarak hissettiği o zamanlarda yarattığı şarkıları kapsar. 2014 yılında bu romandan uyarlama animasyon filmi olacak Omoide no Mânî (2014) duyurusu yapıldığında, bu albüm şarkılarından biri olan “Fine on the Outside” şarkısı filmin tema müziği olarak seçilince albüm, gün ışığına kavuşmuş.

“… kelimenin tam anlamıyla yatağıma oturur ve geceleri pencereden aya bakar ve sevilip sevilmediğimi merak ederdim… Ve gidersem, biri beni özler miydi?” 

Priscilla Ahn

Romanın anime uyarlaması filmin yapımcısı Yoshiaki Nishimura, “Fine on the Outside” adlı şarkıyı resmi olarak tema şarkısı olarak seçince, Temmuz 2014 tarihinde Japonya’da piyasaya sürülmüş albümün diğer şarkısı “Have We Met Before”, filmin sekanslarıyla hazırlanmış AMV olarak izlemek isteyenlere mavi şarkı adına içerik linkimi bıraktım. Hülasa bu link, yalnızlığına bir ortak bulmak arzusu içinde olanlara bir müjdeyi duyuracaktır, inancındayım. Neyse ben aya bakmaya ve düşünmeye devam edeyim, sen de filmle oyalarsın belki kendini…

*ASLI’NIN FİLM ÖNERİSİ…

Film adına tıklayarak İmdb Sayfasına ulaşabilirsin!

Memoria (2021) : Senarist ve yönetmen Apichatpong Weerasethakul. Uluslararası ortak yapım (Tayland Kolombiya İngiliz Fransız Alman Meksika Çin Tayvan Amerikan Katar İsviçre), fantastik drama filmidir. Oyuncular Tilda Swinton, Elkin Díaz, Jeanne Balibar, Juan Pablo Urrego, Daniel Giménez Cacho. Film, Kasım 2021 tarihinde gösterime başladı. Eser 5 galibiyet, 16 adaylık ödülü kazandı. Yapım, 136 dakika sürer.

Rahatsızlığından dolayı kardeşinin yaşadığı Kolombiya’ya giden İskoçyalı kadın, her gece sadece kendisinin duyduğu güçlü seslerden rahatsız olmasını konu alır. Çok yavaş ilerleyen görsel-sanatsal film olduğunun bilinciyle bireysel ve odaklanacağın bir zamanda izlenmesi tavsiye olunur.

Meditasyonvari sinopsisi ve kartpostalvari sahneleri ile izleyicinin kendi kalp atışlarını dinlemesine yol açan yapımı iki oturum olarak üstelik ikinci oturumu sabırsızlığımı cehaletim olarak kabul edip 1.5 hızlandırarak izleyip bitirdim. Ruhumda yer eden sesleri ve görüntüleri kelimelere çeviremiyorum ve fakat izleyenlerin yorumlarını okumayı çok arzu ediyorum. Sahi adımı kim biliyor?

“Çok güvenmek de hatalıdır, hiç güvenmemek de…”

Goethe

Günün ve gecenin ortasını seven ortanca çocuk olarak bir orta kahve eşliğinde, ortalama bir ömrü yaşayıp ortama uyumu kafaya fazla takmayan biri olarak güvenmenin azı çoğu olmaz diyebilirim, tıpkı gebelik gibi…