“Çünkü Asla İstediğin Şey Olmayacağım!”

Yılan prens masalında gibiydim ve her gün bir gömlek çıkarıyordum sözde. Gözlerimin önünde ihtişamını yitiren, cılızlaşan bir beyaz ışıktı hayat! Mağaramdan çıkabilecek kadar güç kazandığımın farkında olmadan; güçlendikçe kaslarım ve genlerimde ki vahşi doğanın cezbi arttıkça… Yıkılabilir kılıyordu, o beyaz ışıktan duvarı… Güya içime soluyordum beyaz ışığı ve git gide bedenim tarafından emiliyordu sanki…

Yavru kurt insanlar gibi düşünseydi, hayatı; doymak bilmez bir iştahı doyurmaya çalışmak olarak özetlerdi.

Jack London

Hazır olmanın bir an olduğunu bilmiyordum daha… İşte o an ki, yüzyıllardır korkutan, sindiren huzme, sinsice emzirmiş geliştirmişti beni… Geriniyorken bacaklarım, işte o bir anda, paralel evrene geçme yetkinliği vermişçesine, bir sıçrayışta… Mağaramın dışında buldum kendimi, yemyeşil doğada… Platon’un Devlet kitabının 7. kitabesinde anlatılan mağaradan yani karanlığımdan ışığa çıktım! Ve ebette göz, iki durumda bulanıklaşırdı: ışıktan karanlığa ya da karanlıktan ışığa geçtiği anda! Uyum sağlayana dek gerçek algımın yanıltıcı olduğunun bilincindeydim. Ve fakat ben, ışığı yendim ve yedim! Bu gerçeğin hazzı tarif bile edilemez derecede bir güç şimdi içimde!

Bir kadının vahşi doğasıyla bütünleşme seremonisinin melodisi zihnimde…

*Aslı’nın Film Önerisi…

Film adına tıklayarak İmdb Sayfasına ulaşabilirsin!

Into the Arms of Strangers: Stories of the Kindertransport (2000) : Belgesel, tarih ve savaş türünde olan bu filmi yazan ve yöneten Mark Jonathan Harris adlı Amerikalı 3 Oscar’lı belgesel film yapımcısıdır. 122 dakika süren yapım, Library of Congress “kültürel, tarihsel veya estetik açıdan önemli” film kategorisinde National Film Registry tarafından korumaya alınmıştır. Resmi sitesi yazısına tıklarsan açılan link, orijinal website’dır. Amerikan İngiliz ortak yapımıdır.

United States Holocaust Memorial Museum işbirliğiyle yapılan eser, Kindertransport operasyonu olarak adlandırılan, 10.000’in üzerinde Musevi çocuğun hayatını kurtarmasını konu alır. Nazi Almanyasından, tren ve tekne ile Avusturya ve Çekoslovakya‘ya ve akabinde uçakla Büyük Britanya‘ya kaçırmak suretiyle kurtarılmaları… Sonunda ebeveynleriyle yeniden bir araya gelmeleri için İngiltere’deki koruyucu evlere ve pansiyonlara alınmaları… Ne yazık ki, çoğunluğu ailelerini bir daha hiç görememeleri… Trajedinin ve sevincin ve hayal kırıklığının hikayesi olmuştur. Olağanüstü bir kurtarma operasyonu ile tarihin sayfalarına yazılan minik ve boynu bükük bir umut olmuştur.

En korunmasız ve masum zamanlarda yaşanan travmalar ile devam eden hayatlar! Zihin odalarında korunmuş o hassas kapılara dokunulması, merhametin ve kabulün açılarını daha genişletip birbirimize sokulmamızı, birlik olmamızı bize hatırlatır, izleyelim mi?

“Sevmek yarıda kalan bir kitaba devam etmek gibi kolay bir iş değildi..”

Oğuz Atay demişti..

Kitap ayracı ile tozlanır o kitap sehpa üzerinde…