Geçmişe Özlem!

Bu güne de çok eski bir şarkı eşlik etsin bakalım. Ve elbette 19 Mayıs Gençlik ve Spor Bayramımız da kutlu mutlu olsun🎈🎉 (Frank Sinatra, “Fly Me to the Moon” adlı şarkısı için hazırlanmış MV)

/On iki yıl öncesine ait bu yazı; o yıllara ait açtığım ikinci blogumdan./ (Yazı başlığından eski blog sayfama ulaşabilirsin!)

Baharda Ölünür mü Balım?

“Ölüm bitişi simgeleyen bir kelime. Kavram olarak yokluk: karanlık: terk edilmişlik duygusundan başka duygulara da yataklık ediyor. Ki bazen reddederiz hayatımızda bazı kavramlarla karşılaştığımızda, yok sayarız. Gerçek ancak bir süre sonra tüm çıplaklığıyla gözümüzün önüne serilir, anlarız.

Ölüm çok acı. Tüm vücudumda ki kan yüzüme hücum edip beni boğuyor gibi uyandım bu sabah yatağımdan. Bazı kareler gözümün önünde “ölüm”ü anlatıyordu. Yatıyor olmasaydım düşecek gibi olur, sendelerdim. Bu gerçeğe aymak mı ya da artık kabullenmek mi olduğunu anlamadan, göğsümdeki acıdan ağlamaya başladım.

Eğer bir sabah yatağınızdan acıyla kahırla ağlayarak uyanıyorsanız, artık ölümü kabullenmişsiniz demektir. En sevdiklerinizin ölümü, en acı verendir elbette. Ve sanırım bir süre çaresizce onu yaşatmaya devam edersiniz. Onunla konuşur, hatta buluşur, telefonlaşır, mesajlaşırsınız. Aslında o hayalet, size ölümü anlatmaya, sizi öldüğüne ikna etmeye çalışır. Aşk gibidir ölüm, birden bire sizi yakalar. Gerçeği kabullenmeden önce reddedersiniz. Tesirini yavaş yavaş hissettiren aşk gibi kapınızdan bir çırpıda içeri alamazsınız. İçinizde korku belirir, paniklersiniz. Telaşınız tüm hareketlerinize bulaşır, paniklersiniz. Kavramlara teslim olmadan önce arife günlerinden geçer bir arafta yaşarsınız.

Nihayet, bir sabah, uykunuzdan boğulurcasına ağlayarak uyandırır gerçek. Kalk ve kabullen artık der size. Görüntüler, diyaloglar sunar sessizce. Kabullen der. O öldü der. Ki siz “ölmüş…” diye sayıklarken gerçeğe ayarsınız.”

Bu sabah yaşananları unutup, tekrar yeniden hayaletinle yaşamaya devam etmeyi istemediğimimi sanıyorsun. Sonsuza kadar mesut yaşadılar… Masallarda olur… Gerçek: doğum ve ölümdür. Yaşam, sonsuza kadar sürmez, ölümle biter.

Bir masal istemiştim senden! Acıyan tüm yanlarımı sar istemiştim. Sonsuza, benim sonsuzuma kadar; beni sev istemiştim. Öldüğünü bana inandırmaya gücün yetmedi mi? Masallarda sadece kötü adamlar ölür. Sevenler sonsuza kadar mutlu yaşardı oysa.

İçimdeki kelebek mezarlığını hatırladım, üstüne hayaletinin toprak atışını ayrımsadım, artık anladım. Sadece İsa, ölüleri canlandırırmış… Umut ederek içimdeki cesedinle yaşamaya devam etmek, İsa’nın hala var olduğunu kabul etmek yadsımasına girer.

Ölümünü kabullendiğime göre bir tören yapmalıyım. Yasımı tutmalı, duamı etmeli, mezarını ardımda bırakarak yaşam yoluma devam etmeliyim. Bunlar aklımın bana söyledikleri… Sakatat gurubuna giren yüreğim de acısını hazmedecek mi acaba?

Öldüğüne bir inansa!

Neden beni de öldürüp bu masala müdahil etmedin balım?”

Geçmişe Özlem serisi: 5 Mayıs 2008/Göztepe

*Aslı’nın Dizi Önerisi

(Dizi adı üzerine tıklarsan İmdb sayfasına gidersin!)

Sherlock Holmes’dan esinlenmiş House MD (TV Series 2004-2016) : Medikal drama kahramanı olarak 8 sezon süren dizide, Dr House, dahi ve kimyasalcı bir doktor olarak karşımızda. 2004-2012 yılları arasında ve çok popülerdi. Ekibi ve kişiliği ve de sıra dışı yaklaşımı ile olağan dışı vakaları çözme felsefesi samimi gelmiş olmalı ki: keyifle takip etmiştim yine! Sana da keyifli seyirler dilerim🎭

“Uyuyalım. İnsan uyudu mu her şeyi unutur.”

J.M.Vasconcelos dan…

Kapıyorum gözlerimi…