“Bana Bir Sigara Yak ve Onu Dudaklarıma Koy!”
Algılarım açıldı.
Bunca süre yaşattığım eziyet için senden özür dilemem gerek. Elbette açıklama yapmayıp, çıkarım yaptırarak, anlamamı zorlaştırdığın için, senin de, benden özür dilemen gerekiyor ki ben seni hep bağışlıyorum, biliyorsun.
Helalleştiysek artık, devam etmeyelim. Yani atıfta bulunuyorum, ay ne komik! Ha ha ha!?! Devam ediyorum. Yani şu aydınlanma konusuna!
İnsan seveceği kişiye kendi karar veremiyor ya… Sadece seviyor işte! Bizim gibi… Fakat insan beraber olmak istediği kişiyi seçebiliyor. Sen de beni seçmedin! İşte ben bunu anlamadım.
Elbette ampul yanınca, anladım!
Çünkü ben insan olarak bile hissetmezken, beni tekrar yaşama döndürdün. Benden bir kuğu yarattın! Bunu istediğin için yaptığını düşündüm. Oysa sevdiğin için, sevginin mucizesiydi bu!
Ben de sandım ki… Her neyse…
Madem benimle dans etmek istemiyorsun! Peki… Bozulmuyor muyum? Elbette can sıkıcı. Heyhat, emin ol, canımı yakmıyor. Hani ağlıyorum diye beni terketmiştin ya… İlk o gün niyet ettim ‘sensizlik orucu‘na, çok kere bozup tekrar, tekrar tutmaya…
Ben de seninle dans etmeyi istmekten vazgeçiyorum o halde. Tüm yüz yıllarca boyunca ve her var olan kişiye rağmen, ben, şimdi, seninle dans etmenin dışında dans etmeyi istemiyordum. Bunu anlamanın nesi zor? Yine de tercihine saygı duymak durumundayım. Peki ala.
Nihayet seni duydum. Umarım rahatlamışsındır.
İlginç ama dans edesin diye bin takla atmaktan ben de yorulmuştum. Demem o ki ben de rahatladım. İstediğin gibi olsun. Yani istemediğin gibi…
Dediğin gibi oldu, kendime dönüp kendimi sevmeye başladığımda, insanlar benimle dans etmek için etrafımı sarıyorlar. Bu güzel ve keyifli bir his. Yaşama tekrar başlamak gibi…
Bunu sana borçluyum. Teşekkür ederim.
Uzanan ellerden birini tutabilirim. Artık bekar ve özgür bir kadınım!
Ne çifttik be! Ve neler yaşadık!
Yazık be… Bana kalsa, muhteşem bir sürü hikaye daha çıkardı bizden! Belki bir mutlu son! Benim aklım hala dut yapraklarında. Başımı seneden alamıyorum.
“Keşke, yalnızca bunun için sevseydim seni!”

“Ne güzel bir şeydir birini koşulsuz, kuralsız olduğu gibi kabul etmek… Ve ona ‘İyi ki varsın!’ diyebilmek…”
Özlem Aslı
İyi Ki Varsın!