“Duygusallığın Dayanılır Hafifliği!”
Tüy kadar hafifim… İçimden melodiler akıyor… Evin sıcağı huzur veriyor. Kalp atımlarım hızlanıyor, ara sıra güz ayazında titremesi tutuyor sadece… (İsrailli Oren Lavie, “Her Morning Elegance” orijinal müzik videosu aynı zamanda “En İyi Kısa Klip” 2009 Grammy Ödülü kazandı. Yapım 4 dakika sürüyor. Mavi link imdb sayfasınadır. Sabah zarafeti, Kimse bilmiyor…)
Üşüyorum!
Ya da soğuyor.
Müziklerim ile ısınıyor, kelimelere sarılıyorum.
Ve o meleksi hayallerim…
Bitiyorum!
Ya da tükeniyor.
Anımsadıklarım hafif, dudaklarım da hafifçe yayılıyor, gülümsüyorum; grimsi ve gül kurusuna benzer kekremsi…
Uzaklaşıyorum!
Ya da kapanıyor.
Yüreğimde anılar katına çıkıyorsun yavaşça…
Görüyorum…
Ya da duyuyor.
O kata pek ya da hiç çıkmam aslında. Balık hafızamın hediyesi bu…
Kapıları kitlemek için de ziyaret etmediğim için aniden yuvarlanan kareler önüme, gözüme düşüverir. Şaşırır, inceler, okşar ve işaret parmağımı yukarı kaldırırım. Bakışlarımı da… Bu yaptığım, odalarına, çekmecelerine fırlatır onları…
Değersizleştirdikçe beni, senin de yaldızların dökülmeye başladı.
Ağlamalarım, yalvarmalarım da durdurmadı seni.
Dönüyorum!
Ya da susuyor.
Özlüyorum!
Ya da seviyor.
Gidiyorum!
Ya da uyuyor.
Öpüyorum!
Ya da ölüyor…
…….

“Acı geçiyor,
Acı elbette geçiyor.
Acı çekmiş olmak geçmiyor. ..
Sevgim acıyor!
Kimi sevsem.
Kim beni sevse…”
Turgut Uyar
Buraya usulca bırakıp, kaçıyorum. Korkak!