“Ama Giderek Yaşlandığımı Hissediyorum!”

Deep Purple grubunun “Soldier of Fortune” adlı şarkına hazırlanmış müzik videosunu dinlerken yazıyorum bu satırları, sen de öyle dinle…

Her kadın sevilmek ister. Her kadın sevilmekten mutlu olur. Her kadın sevildikçe güzelleşir. Her kadın sevildikçe mutlu olur. Her kadın sevildikçe umudu olur.

Sahip olamadığımız sevgilere mi tutunup ayakta kalıyoruz acaba? Çünkü sevmenin ve sevmeye devam etmeninin dışında ki hiçbir dal tutunacak kadar köklü ve sağlam değil. Anları biriktirmek, bir ipe dizmek, tespih yapıp çekmek aşk ile mümkün. Beden eskiyor ama yürek ilk gün ki gibi!

Erkek, sevmek istiyor… Sevmenin büyüsü ile sarhoş olmak istiyor. Tek bir gün esrikliğinden ödün vermeden yaşayabiliyor ancak. Sevdikçe tükenen bir bedene sahip ama. Eksilen günlere, acıyan mevsimlere pas atıp, bitiyor. Bitiriyor.

Tüketen ve başlatan bir sevginin en iyi kısmı başlangıcı değil. Sonu hiç değil. Elbette orta noktası oluyor! Yüreğini ezme minik martı! Ekim’de  değil… Daha değil!

Vazgeçiyorsun, öylece… Günün birinde artık bir nedene bile tutunmaya gerek görmeden hem de! Sadece yorulmuş olduğuna kanaat edip, duruyorsun. Olduğun yerde! Bir adım daha atmak istemeden… Tek yapabildiğin; bir parça hüzün, tek damla bir yaş ki pınarından akmıyor bile… Omuz silkip “Peki..” demek ve pes etmek! çaresizce…

Yüreğimde yaşayan ve açlıktan çırpınan o karga, dönüştü! Bir martıya… Denize tutkun, güçlü sesiyle ama berbat sesiyle yaşamayı öğrenmeye çalışan, koca kanatlarıyla uçmayı denemekten bıkmayan bir martıya! Bembeyaz bile değil üstelik.. Biraz kirlenmiş, eskimiş, esrik bir martı… Özgürlüğün mavisinde koyu beyaz bir martı…

Çünkü kadın sevilmeye tutkunken, ilan edilmezse sevdası, bir kaç çırpınıştan sonra bırakıveriyor kanat çırpmayı… Ve rüzgarda süzülüyor öylece… Koyu mavi deniz ona kollarını açıyor, bir tık daha ve… ve maviden bir diğer maviye..

….

Sevilmeyi ister bir kadın. Sevmek ona yetmez!

Ama bir kadının en gizli isteği; uluorta sevilmektir!

Edit: Şarkı seçkisinin sözlerinin edebi çevirisini de eklemek istedim: (Ekşi sözlük yazarı veyillardansonramarya‘ dan alıntıdır.)

“yaşadığım hoyrat hayata şahitlik eden yolların hikâyesini anlattım durdum sana.
ellerini tutacağım, gözlerine bakacağım ve şarkımı söyleyeceğim bir zamanda olacaktı ve sen
“gel” diyecektin, “uzan yanıma”
“sev” diyecektin,
sevecektim…

ne var ki yaşlandığımı hissediyorum…
ve şarkılar…
söylediğim tüm şarkılar,
bir uzak diyarda yankılanıyorlar…
sanki bu sesler bir yel değirmeninden geliyor…
ve ben o değirmenin paralı bir askeri olacağım anlaşılan!

***
farklı yollar aramanın seyyahı oldum
geçmişin soğuk gecelerinde…
geçmişin sensiz gecelerinde…

işte! işte o gecelerde,
gözlerimin bir tek seninleyken gördüğünü anladım
anladım ki;
körlük, bir tek senin yokluğunu gösteriyor…

***
şimdi iyiden iyiye hissediyorum yaşlandığımı
ve şarkılar…
söylediğim tüm şarkılar,
bir uzak diyarda yankılanıyor
sanki bu sesler bir yel değirmeninden geliyor…
şimdi iyiden iyiye anlıyorum ki
kalacağım ben o değirmende
ve ben o değirmenin paralı bir askeri olmaya devam edeceğim
daima…

duyabiliyorum,
değirmenin sesini duyabiliyorum
onun paralı askeri olacağımı…
daima paralı askeri olacağım bu değirmenin
bu değirmenin paralı askeri…
ve
kahramanlık, kâr etmeyecek…” ilgine.

“Bir renk değildir; mavi bir huydur bende!”

Edip Cansever

Başımı yaslarım maviye…