“Pek İstemediğim Bir Hayat; Bu Yaşadığım!”

Lera Lynn tarafından seslendirilen “My Least Favorite Life” adlı şarkının animasyonlu hazırlanmış müzik videosuna AMV dendiğini hatırlatıp, aynı anda ne kadar hüzünle dile geliyor gitarın tınısı ve Lynn’nin sesi ve melodi…

Bugün yeni ay ve 2 gün sonra resmi doğum günüm! Oley!

Evrene verdiğim siparişler elime dün itibari ile ulaşmaya başladı. Hediye kabul edilir yazısı 8 gündür kapıdaki levhada.. Asıl hediyem bugün itibari ile geliyor! Bu ön hediye, dahası, devamı vardır mutlaka.

Olsun ve tüm mucizeler beni bulsun!

Gecem bitiyor, kocakarı ayazları bitiyor, umarım kış da biter!

Hak ettiğim bahar sabahına uyanmama bir kaç gün var! Sanırım…

Yaşadığım kriz, beni asıl gerçeği görmeye mecbur bıraktı!

Dönüşüm krizleri, öz değeri destekleyip ve bize sınırlar çizdiren… Sınırlar için de kendine sorular sorduran… Kendini tanımlamam için, “ne olduğum, ne olacağım; en önemlisi bunları nasıl yapacağım?” değil mi? Bence, en  kolay ve en keyif verenlerin kesişmesidir, formül. Elbette değişip dönüşürken, çevremin  ve tüm dengelerimin bozulması, yakın çevre ilişkilerimin de yeni dengeler kurmasını gerektirecek.

Bu sancılı değişim dönüşüm “haydi hep beraber, başlıyoruz” modunda gerçekleşmiyor ki. Yavaş yavaş bastırıp başını suya, usul usul tersine çeviriyor kişiyi, yaşamını dolayısıyla dokunduğu her şeyi… Önce nefesin kesiliyor, ölüyorum sanıyorsun ve derken, o ilk soluk! Her şey tekrar başlıyor. Güneş doğuyor ve gün yüreğine “merhaba” diyor.

Bundan nasibini alan ve dönüşümüm sonunda da kendi sorumluluklarını almaya veya ilişkide ki sorumlukları paylaşmaya zorlanan taraf ve taraflar “buradaki kullanımının sonu“na geldiklerini deklare ederek, gitmeyi seçebiliyorlar. İşte bu yüzden dönüşümden çıktığında azalmış, ferahlamış hissetmek ve biraz da boşalmış, boşa düşmüş gibi olmak, normal. Bu boşlukları dolduracak yeni kişi, duygu, düzen, görev dağılımı ile yanacıklarıma kan gelir, umarım. Fakat saflaşmış tüm duygu ile etrafındaki yeni düzene ve boşlukları bir çırpıda doldurayım telaşına yenilebilir kişi. Oysa zamanı yavaşlatmalı, sakince, usulca yüreğinin götürdüğü yere seğirtmeli…

Bu sabahlar aydırır seni. Çünkü, güzün sabahları serindir, aydırır adamı!

Benden bir kelebek daha yarattın, teşekkürler balım!

Şimdi söyle bana arım! Yeni yaşamında sen, neşeyi nasıl buldun?

“Üç istek sizi başkalarının kölesi yapar; sevilme isteği, beğenilme isteği, takdir edilme isteği.”

Osho

Oldum değil, ne olacağım demeli…