“Sanırım Ben Artık Büyüdüm!”

‘Solumda olanlar ile yaşamdayım‘ diyen Brown ile aynı solu paylaşıyoruz ve fakat aynı sonu paylaşmak gibi bir niyetim yok!

Akşamsa, Eylül'se, ıslanmışsam,,,
Beni görsen belki anlayamazsın,
İçlenir gizli gizli ağlarsın.
Eğer ben yalnızsam; yanılmışsam...
Elimden tut yoksa düşeceğim... -Atilla İlhan-

Sol yanımda olan hasarlara kah neden olan kah şifalandıran ve solumun benimle barışmasını sağlamak pahasına kendini harcayan, solumun sızısı, solumun kahramanı, sol dizim ve sol ciğerim… Kaburgamın da soluna nişan alan, soluma aşık sevgili! Solum sana daima sadık olacaktır…

Yaş aldıkça sadeleşiyor insan! Bütün fazlalıklarından arınıyor. Gereksiz insanlardan, kıyafetlerden, eşyalardan. Ve hatta kelimelerden…

Anonim

Ayıklıyorum kendimi kılçıklarımdan… Sol yanıma ithafen yazdığım içeriğe de göz atmak istersen link bırakıyorum. Yazarın sözünü başlık yaptığım 2019 Aralık ayında yazdığım yazı üzerine tıklayarak ulaşabilirsin: “Fark etmek acıydı ama gerekliydi.” Christy Brown

*Aslı’nın Film Önerisi…

(Film adı üzerine tıklarsan İmdb sayfasına gidersin!)

My Left Foot (1989) : İrlandalı Yazar/ressam Christy Brown’ın otobiyografi kitabıyla aynı adı taşıyan roman uyarlaması bir filmdir. Biyografi/dram türünde 1989 yılında gösterime girdi. Bir çok adaylıkları ve ödülleri olan film, 103 dakikalıktır. Türkçeye “Sol Ayağım” Olarak çevrilmiştir.

Yönetmeni Jim Sheridan, ve oyuncuların da büyük beğeni ile evlerine döndükleri filmin yazarı ve baş kahramanı doğuştan Cerebral Plasy olan ve sadece sol ayağını kontrol edebilen biri olarak hayatını konu eder. Annesi sayesinde olduğu insan olmayı başarabilen ünlü yazar/ressam ve filmde mutlu sonla biterken sevdiği ve evlendiği kadın tarafından kötü bakım yüzünden öldüğü iddia edilen bir adamın iradesini izlemek müthiş oldu!

“Kırık bir kalp, sakat bir vücuttan daha çok acı verir”… diyen annesinin bu repliği akıllarda kalır ki buna benzer bir çok dokunaklı özlü sözleri nette dolanır. Bu içeriği, hem filmi hem sözleri hem de sol yanıma düşen tüm sızılarımın hatırına analım ve tekrar izleyelim diye kaleme aldım; Ekimin sol sızıları adına!

Ve ben bütün yapraklarımı döküyorken şimdi Eylül diyorsun, tam da orda başlıyor ayrılık…

Ahmet Telli

Ve Ekim ile soluyorum artık!