“Üzgünüm Ama Konuşmak İstemiyorum!”
Dala değil, kanatlarına güvendiği için o dala konar kuş!
Özgürüm ben! Senin dalına da konsam, kafesine de kapatsan, benden kira alamazsın! Sana hiç bir borcum yok.
Üstelik hiç bir sözüm!
Çünkü biliyoruz ki, her an her şey değişebilir.
Bir saniyede biter hayatlar… Başlar aşk, o saniyede, gözler karşılaştığında. ..
Ve adamın biri kapatır tüm kapılarını, anahtarını alır geri…
Bir bavul kalır, bir kaç bluz… Bir martı, bir kaç kumru.
Tozlanır sonra, bekleyen her şey gibi bozulur öksüz duygular…
Sen beni bir daha sevme olur mu?
At, dağıt benden kalanları…
Sana varan yolları dinamitliyorum. Köprüler de yıkılacak ardımdan… Ne liman ne de gemi kalacak!
Bir bidon benzin kalacak elimde, senden geriye kalan…
Halbuki….
Hal, bu ki…
Açma gözlerini, ben bitiyorum.
“Her birimizin farklı bir rüya gördüğünü hatırlatmakta fayda var.”
der bir Kızılderili Atasözü…
Benim rüyam…
