“Herkes Parmaklarını Çapraz Sarıyor!”

Herkes biliyor, sevgili!

Şarkıyı bir kaç kere daha dinle, lütfen!

Çünkü herkes biliyor gerçekten seni sevdiğimi ve her şeye olduğu gibi bu sevgiye de temkinli yaklaştığımı…

Ve bu korunma iç güdüsü ile kıramadığım kabuğunu, ışığımı yansıtmadığım gölgelerini ve seni, sana bırakacağımı da biliyorlar.

O çukurun etrafında çok dolandım, çokça başım ellerimin arasında bekledim. .. Korkakça seslendim… Ellerimi usulca uzattım.

Ve fakat ilk defa o çukura, yanına ilk gelişim!

Elimi uzatmadığımı savunamaz hiç kimse… Yine de elini tutup oradan çıkmana yardım etmedim.

İhtiyacın olan bu değil bana göre. Sadece bir karar ve seçim. Ötesi elbette bir adım!

Beni cesur yapan buydu. Seni de!!

Ben senin kurtarıcın değilim. Kurbanın da…

İki farklı yönü görebilen yolcularız sadece…

Yolculuğumda yanımda olmanı arzu ettiğimsin! Gördüğümüz farklı manzaralar ile daha eğlenceli ve daha güvenli bir yolculuk yapabiliriz. Farklılığımız uzlaşmaya açık ama kat’i değil. Katılmıyorum ama saygı duyuyorum diyebilmeyi gerektiriyor sadece.

Konu seni ikna etmek değil.  Çünkü herkes biliyor geminin su aldığını..

Sanırım artık vakti geldi.

Anlıyorum deme bana. Konu bu da değil.

Bilmelisin ki,

…….

Ey sevgili, en sevgili!

“Gerçekten birbirini seven iki insanın el ele sağ çıkmayacağı yangın yok. Biri yandıysa diğer taraf elini bırakmıştır.”

Anonim

Elimi tutaydın ikimiz de çıkardık sağlam!