“Senin Yokluğun Benim Kışım!”

Sanki konuşan ben değilim. (Indila tarafından seslendirilen “Feuille d’automne” adlı şarkı için hazırlanmış MV sana gelsin. Şarkıda geçen sonbahar yaprağı ha düştü ha düşecek…)

Sanki duyduğun da ben değilim.

Konuşuyorum, durmadan anlatıyorum. Heyhat sesim çıkmıyor. Veya sana ulaşmıyor. Playback yapıyormuş gibiyim. Sen ise tüm sesleri tekeline almışsın. İstediğin gibi tuşa basarak hoparlöre veriyorsun. Ve…

O konuşan ben değilim.  O ses, benim sesim değil. O anlatılanlar bana ait değil.

Hey, kes artık!

Bu senaryo bana ait ve başrol oyuncusu benim. Peki, o suflör kim?

Kim fısıldıyor bana?

Gölgelerde kimler kaçışıyor?

Spot ışıklarının altında anlatacağım…

Salona seyirci alımı başladı.

Son bir prova daha yapalım mı?

Gerek yok mu diyorsun…

Ama doğaçlama yok, senaryoya sadık kalmalısın .

Kulise bir kadeh daha lütfen!

Artık içimden konuşmak yok. Her şeyi anlatacağım.

Bu sefer duyuruyorum sesimi sana! Duyuracağım, kulaklarını kapasan da.

Edit: Indila‘dan “feuille d’automne” adlı şarkısında “ıslak bir söğüdün altında daha iyi bir hayat için hayal kuruyorum ve bu yüzden hala bekliyorum” diyerek benden rol çalıyor gibi olan müzik videosunu izlersin.

“Geleceksin, sen çok sevilen sevgili!…”

Aslı’nda

İnancıma daima hayranım.