“Onlar Düşmemi Görmek İstiyor!”

İnsanın kaderi değişir, duygularını değişirse… Ama bil ki ancak düşünceler değişirse,  duygular değişebilir.

Kapa gözlerini ve tut ellerimi!

Alevlere teslim edelim benliğimizi ve geleceğimizi… Yansın, yanalım!

Bana tutun. Sadece bana! Düşelim,  bin parçaya bölünelim!

Kalbimi kapadığım o sevgili ile biten hayallerime ağladım ya… Sen görmedin. O hayaller ile arama duvarı, senden aldığım tuğlalar ile ördüm.  Ya da senin çekicin ile o duvarı yıktım,  şimdi gerçeği görüyorum!  O kapısına paspas olduğum sevgili, artık çok uzak dağların eteklerine kurulmuş bir çiftliğin son çitinde ki minik çentik. Hepsi hepsi bu! Yazık etmişim onca yıl kendime!

Yeni yıla koştuğumuz  bu günlerde yollarımız ayrıldı, sevgilim! Sen bir kıtada, ben uzak diğer kıtadayız… Aramızda okyanuslar var! Bittik biz. Sefan olsun sevgili… Kurtuldun.

O kral arkadaşımın emeğini yok sayamam. Gözümü açmak için yaptıkların için teşekkürler… Ya da yıkılan kulelerin altına sürdüğü benden kurtulma planları da yapmış olabilirdi… Her şey mümkün’lü bir dünya bu!

Bir hastane odasında, saat güne ayarken, yılan hikayeli sevgiliye ağlaya ağlaya yazıyorum. Sonumuzu  anlatıyorum. Kına yak, bitti diyorum!

Rezil olana dek durdum burada! diyorum.

Dileğini dile ve üfle! diyorum…

Nice yıllara… dedim bile…

Mutlu sağlıklı yıllar! Of off…

Hanginize kızayım? Yıllarca kandıran, yalancı yari mi tefe koyayım?  Vardan yok eden, kumdan hayallerimi şeker vererek yıkan Kral arkadaşa mı?

Yine yapayalnızım!  Hiç sevilmemiş biriyim.

Gerçek sevgiyi, ruh eşimi,  hayat arkadaşımı,  neşemi,  bereketimi,  geleceğimi,  çağırıp yoluma… Yoldan çıkanlara el ediyorum!  Hoşçakal.

“Ehline denk gelmeyen her şey ziyan olur!”

Celalettin Rumi

Ziyan…