“Şimdi Neredesin?”

Boşuna, başkalarının savaş alanlarında savaşarak yara bere içinde ölümden son anda kurtulmak, savaş gazisi bile olamadan “Sen de kimsin?” bakışlarıyla arenadan atılmak!

Sanırım son yıllarımın özeti olsa olsa bu şekilde yazılabilirdi.

Yaptıklarımın bomboş şeyler olduğunun hatırlatılması hiç hoş değil. Onca mücadele ne için yapıldı ya?

Ah Küçüğüm, ah Can Kuşu’m, ah Şeker Portakalı’m, hep yanlış cephelerde sahte askercilikler oynadın. Bir karış toprağın bile gasp edilmişken, sen diğerlerinin dönümlerine dönümler eklemesinin mücadelesindeydin! Sen bence, fena halde kul hakkına girdin! Kendi ‘kul hakkı’na hem de…

Ben de diyorum evde ki tüm kaşıklar neden kırık? Ah Hak Bilmez’im, Hadsiz’im, Halden Anlamaz’ım, yolu olmayanı yoldan atarlar! Hesaplayamadın mı bunu Hesapsız’ım! Kendi yoluna sahip çıkmayanın yolunda cirit maçı yapar Sevimli Hayaletler, Casper’lar, arkadaşlar. Her döndüğün yoldan, sana kalan kaşıklarla muhasebesini çıkar istersen; “Sen buraya ait değilsin!” denen dışlanmalarının…

Şöyle iki düzinesini yeni evlilere hediye edersin! Dikkat şeysi diye… ?!

Bu tarumar edilmiş yer var ya, bu otlarla kaplı, bıçkın delikanlı gibi önünde uzanan bozkır, hah gördün mü? Hani şu gri, turkuaz Kasım ile birleşene kadar olan, yeşil, sarı yabani otlarla kaplı alan. Buralardan bir yerlerden yolun geçiyordu işte! Bul o yolu, temizle otlarını… Yürü üzerinde, gelenler olur ise yolun yola döner; gide gele… Gelen gelir, giden gider… Ama daima yolunda, yolda olmanın verdiği onur ile aidiyet boşluğuna düşmezsin.

Ait olduğun tek yer: yolun! Sakın bir daha yolundan vazgeçme Küçüğüm, Maymun’um, Terazi’m, yükselen’im Aslan’ım! Yol sensin, sen yolsun; bunu unutma olur mu?

Hadi bakalım o pamuk eller ile yabanlığını temizlemeye…

Yola çıkana, evren yardımcılarını gönderir, müsterih ol!

Müzik: Alan Walker “Faded”

Bu yazı da bana ders olsun!