“Peki Benim Zamanım, Ne Zaman?”

Başı ve sonu belli olmayan… Sonradan geri dönüp bakıldığında, ancak fark edilebilen zincirin başına; “ilk tetikçi” olarak referans edilebilir.

Bugün kendi dinimde münzeviyim. Bir fincan kahve, bir sigara, bir de düşlerim; göğün, yıldızların, işin, aşkın ve hatta güzelliğin ya da ihtişamın yerini gayet rahat doldurabilir. Deyim yerindeyse hiçbir uyarıcıya ihtiyacım yok. Ben afyonumu kendi ruhumda buluyorum.

Fernando Pessoa – Huzursuzluğun Kitabı

Ekim ve ben, bir yaş daha aldım; ne kadar zamanım varsa ya da kaldıysa…

*Aslı’nın Film Önerisi…

(Film adı üzerine tıklarsan İmdb sayfasına gidersin!)

Falling Down (1993) : “Sonun Başlangıcı” olarak Türkçeye çevrilmiştir. Aksiyon, gerilim türünde, 1992 Los Angeles isyanlarından kısa süre sonra vizyona girmiş ve iyi bir film hasılatını kasaya koymuştur. Bir adaylığı bir ödülü ile de köşesine dönen filmde Michael Douglas baş karakterdir. Amerikan yapımıdır. 113 dakika sürer.

Konusu: O gün işsiz kalan, boşanmış eşinin evine kızının doğum günü için yetişmeye çalışan borderline bir babanın dramı ya da kara komedisi diyelim. Yoksulluk kültürü ile göçmen Amerikalılar; özellikle Kore-Amerikan, Latin-Amerikan ve Afrikan-Amerikalılara yapılan orantısız güç ile bir kaç tetikleyici simgesel olayın, günümüz eyaletinin tüm kimliğini değiştirmesine neden olan olaylar zincirine atıfta bulunmasıyla, pozitif eleştiri alan bir yapımdır.

“İşimi kaybettim. Aslında ben kaybetmedim, onlar beni kaybetti. Ben aşırı eğitimliyim, yetersiz vasıflıyım. Belki de tam tersi, unuttum. Ama modası geçmişim. Ekonomik olarak uygun değilim.”

Falling Down (1993)

İlk etnik isyan değildi bu, son da olmadı. Ki daima siyah – beyaz arasında kıvılcım ateş aldı, etrafa sıçradı. Günümüzün, o günlerden bir farkı olduğuna inanmak isterdim. Ancak güçlünün, şiddet pornosuna olan düşkünlüğü hala bir muamma olarak kan akıtmakta… Barış, şiddetle sağlanamaz. Acı ve kan akan nehirde kimse ak-pak temizlenemez!

Seyredelim bakalım…

Edit: Dört İki Dokuz anlamına gelen Korece “Sa-I-Gu” 29 Nisan, 1992 de baş gösteren olayları konu olan bir belgesele isim babalığı yapar. Link bıraktım. Yukarıda LA İsyanları‘na tıklayarak daha fazla bilgiye de sahip olabilir, meraklılar.

“Ne zaman ki aşk biter.. O zaman yorulur insan !..”

Neşet Ertaş

Bazen bitmez ama vazgeçersin…