“Güneşin Doğmasını Bekle!”

“Yağlamayacağım o kağnının tekerini…”

Düzene başkaldırıdır yazdıklarım!

İçimde kalmalıydı duygular, hislerim ve arzularım… Görüyorsun  ki durmadım ya da durduramadım. Sen durdun, sustun, yuttun… Ben kustum, kustukça rahatladım! Rahatladıkça, yıllardır susmaya programlı dilim çözüldü sonunda…

Dün ile karnım ağrımıyor, yarın ile korkum depreşmiyor…

Tam karşında duruyorum bu sefer… Sana bakıyorum,  yaptıklarına… Söylediklerine, tavrına, tarzına, sustuklarına…

Bu böyle gitmez gözümle bakıyorum sana! Olmayacak dualara çok amin demişliğim var ya… Biliyorum bu amin’ler hep sanaydı.

Bu kadar zamanda belli olur çünkü olup olmadığı… Ve elbette olmayanı oldurmak gibi bir niyetim de yok! Hadi ama…

Keşke hiç pişmanlık duymayacak seçimler yapsak.

Emin ol, yaptığım seçimde eteğimde olan taşların hepsini dökmeden gitmem!  Merkezime aldığım kendim ile gücüm yerinde. Gülümsüyorum bunları yazarken hem de..

Güzel bir sabahın aydınlığı var havada, cumada…

Fısıltını bıraksana bana, ulaşsın…

“Sakın korkma, herkes kendi kalbinin ekmeğini yer!” 

Anonim

Sende kaldı mı biraz ekmeğimden? …