Artık Kış Zamanlar!

Soğuk tek gerçek!

Isınmak için hazırlıklarını yaptın mı? Şimdi koca bir mevsim  var önümüzde… En can alıcı olanı, tarih bile değişiyor bu zamanlar!

Aralık kapanıştır! Aralık son planların yapılıp açılışa beş kaladır!

Aralık veren, bir aralık geliveren, aralığa rağmen yeni başlangıçlara gebedir!

Bilinmezi besleyen ama bilinenden çok az tiyo verendir.

Öyle çok şükrettim ki bu yıl. Öyle çok şükrettim ki bu ay. Öyle çok şükrettim ki bu hafta. Ve öyle çok şükrettim ki bu gün!

Şükürler olsun!

Ya sen? Senin bu yıl,  bu ay, bu hafta, bu gün en çok’un neydi?

Bu suskunluğunun sebebi ne? Bana sahip çıkmayı düşünüyor musun? Beni sevmeye devam etmeyi arzuluyor musun? Benimle olmayı planlıyorum musun?

Her şey ve hepsi için nedenlerini ve çözümlerini iyi düşündün mü?

Benim için feda edeceğin şeyi tasarladın mı mesela? En çok istediğim şeyin ne olduğunu düşündüğünde ne yapacağını biliyor musun? En çok arzuladığım şeyin farkına vardın mı? Bu konuda bir fikrin var mı?

Tasarılar ya sıfırda ya da yarım sayfa karalama mı? Hala?!

Hadi ama artık soyun korkularından ve kendini benden geri alan tasalardan… Bak geçen süre aleyhimize işliyor. Yüzümüze çizgiler yerleşiyor. Kanatlarımız da  ki tüyler epriyor ve ağırıyor.

Zaman ileriye kaçıyor ve eğer yardım etmezsek  birbirimize yol bulamadan, bu yol bizi yarıda bırakacak.

Tutsana elimden, çocuklar gibi güle oynaya akalım ihtiyar yaşama!

Endişe etme, en fazla mahallenin çılgın aşık çocuk yaşlıları oluruz. Ve bizi gören tüm çiftler ve tekler için bir umud oluruz.

Hadi ama… Korkum beni teslim almadan tut şu kolumdan!

Hedefimiz; birbirimizin en derin arzularını, en saklı isteklerini ve hatta hiç bilmediği dileklerini hayata geçirmek diye geçiriyordum içimden. ..

Belki suskunluğumun nedenini bilmiyorsun! Utanıyorum…

Arkamda durduğunu düşünürken sürt üstü yere düşmekten ya da elimi bırakıp daha eğlenceli bir şeye gidip beni yolumda tek başınalığa  terketmenden… Şah mat olmaktan…   Ele güne…

Götü başı oynuyor olmandan, mahçup etmenden…

Ve yıkılacağıma kesin gözü ile bakanlara… Kalkamaz artık bu diyenlere… Dostlara. .. Düşmanlara… El verirsek elimde kalır diyenlere ‘selam söylemek’ istiyorum…

Tanrının biriciği, ödüllerini gözünü kırpmadan ve hiç es geçmeden verdiği olmak muhteşem olmaz mıydı?

Gel çıkalım karşısına,  diyelim ki ‘Biz hazırız!’

Aralık’ta bir aralık ‘Var mısın?’

“Unutma Lola, hiç bir acı baki değildir.  Üflersin geçer. Bazılarına biraz daha çok üflemek gerekir, hepsi bu!”

Sabahattin Ali’den…

Bu söze şapka çıkarıyor şu an ki duygularım. ..