Bana Şiir Yazmıştın?

Sanki hep sen… Hep senden… Hep seni okuyorum… Duyuyorum…. Görüyorum. … Tadıyor ve dokunuyormuşum gibi… Duyularımın tümü bana, seni hatırlatmak için aralarında anlaşmışlar gibi… Derken karşıma bu şiir çıktı!  İyi halt etti…

İçimde ki seninle yaptığım diyaloğa çok uygun, uydun, uyudun, uyurdun, uydurdun. Uyan!

"Beni Üzme 
Kendini de benimle üzme.
Sözümüzü üşütme,
Fazla açılma benden
Çok açılma bana da.
Kendine de fazla açılıp da,
İçine düşme.
Geçmişe gül gönder,
Unutma;
Anılar da su ister.
Anılara iyi bak,
Bana bak,
Beni tut,
Bana tutun!
Beni orda, burda
Beni şunda, bunda
Unutma.
Bak..." /Haydar Ergülen

Bana şiir yazmıştın. Yani yazmamış, bestelemiştin! Ay güftelemiştin… Aman işte. .. Beni… Bana. . Benim için…

“Dur yazayım, ben unuturum.” deyince “Ben unutmam demiştin.”.. Sahi unutmadın mı?

Gülüşünü özledim. Sesini… Bana kızdığında daha üst oktavdan çıkan o ses tonu ve tınısı dahil.

Aşktan şakıyamayan sen, homurdanırdın…

Özledim. ..

Öyle işte. ..

“Issız tepelerde güneşe bakıp saati tahmin etsem.

Haberim olmasa hiç perşembeden, pazartesinden..”

Turgut Uyar’dan…

Bu dizeler de… Uyar mı sana?😉