30 Temmuz’da paylaşmışım, çok üzgündüm o gün!
Ağustos böceğim, bensizlik ile yaşam sana mutluluk huzur vermiştir umarım…
Bana yine hüsran, bana yine hasret var, bana yine esmer günler düştü’müştü!
Çatılara çıkıp bağırdığını duydum, gökyüzüne yazdığını okudum, fısıltılarını… “İmkansız!!! ”
Ben yaşadıklarımın, yazdıklarımın ve sözlerimin arkasındayım balım! Bilmeni istemiyorum artık! Bu saçma sapan met-cezirler sende kalsın!
Benim için her şey mümkün, sevgi’m tüm evreni kaplıyor ve ben buna razıyım. Sen inancını ve yaşantını sorgula. Aramalara, bulmalara, yollara devam et! Rast gele sevgiliCan!
Adın bundan sonra bana sevgi ve ilham verir ancak! Yüreğimin ve yaşamımın tadını hatırlatır! Şarkılarım ve kelimelerim hala küs sana!
Oysa yüreğim hala seni temize çekmekle meşgul, olsun!
Olsun gülüm olsun, günde üç pakete çıkardım sigarayı, varsın olsun!
Olmayanlar sana, olanlar bana olsun.
Varsın olsun!
Var olsun!
Olsun…
Küheylan’a…
