“Kim Bilir, Kim Bilir?”

Caterina Valente tarafından seslendirilen “Bongo Cha Cha Cha” adlı şarkı Classics With a Chaser adlı albümün içerisinde 1960 tarihinde piyasaya sürülmüş. Madem gün cumartesi, güne de geceye de hareket versin, böylece yaşama bereket katsın.

“Konuşmayı severim, fakat herkesle değil…”

Nazım Hikmet

Konu burada kapanmıştır, anlatabildiğimi umuyorum. Şaka bir yana bu sabaha karşı dolunay vardı gökyüzünde ve böyle bir gece görülmemiştir… Bongo, cha cha cha…

*ASLI’NIN FİLM ÖNERİSİ…

Film adına tıklayarak İmdb Sayfasına ulaşabilirsin!

I giorni dell’abbandono (2005) : (The Days of Abandonment 2005 olarak isimlendirilir.) Türkçeye Ayrılık Günleri olarak çevrilmiştir. Yönetmen Roberto Faenza. Elena Ferrante takma adlı İtalyan yazarın gerçek kimliği Ann Goldstein olan Amerikalı çevirmenin bu filmi, film ile aynı adlı 2002 tarihli İtalyan romanından uyarlamadır. Film 96 dakika sürer. İtalyan yapımı, dram müzikal filmidir. 3 galibiyet 7 adaylığı mevcuttur.

15 yıllık evlilik ve iki çocuğu olan bir kadının kocası onu aniden terk eder. Daha genç birisi için kocası tarafından terk edilen bir kadının bunalımından öteye uzanan, ikna edene kadar parçalanmalara tanıklık etmeye zorlandığımız bir yolculuğun seyrini konu alır.

“Kalbin yaşlanıyor derken birden bire gençleşmeye başlayacak!”

I giorni dell’abbandono (2005)

Ne tuhaf, bazen dibe vurmayınca yüzeye çıkılmıyor. Acaba neden batmaya başlayınca yüzeye çıkmayıp batmaya neden olacak hareketlere meylediyoruz. Sanırım bu konunun da felsefesini ve psikolojisini incelemem gerek. Yıkılmadan ayağa kalkmanın parodisi… Kadınca ve aile içindeki kadının yaşlanması karşısında erkeğin kendi varoluşsal meselelerine meyledip gençkızların peşinden koşmasıyla egzajere olmasıyla yeni level şeyleri… Kadın ayağa kalkacak ama kalkana dek yerde kalacak. Yaşlanmak fikrinin bir aşk gelene dek süren duygusal parodi olduğunu da keşfedecek. Ki kolay olacağını da söylemedim. Hadi izleyelim.

Psikoloji, Sosoyoloji, Felsefe ve Sinema öğrencileri ve mezunlarına öneri filmidir.

“Yıkılmak binaya mahsus bir şey değil ki, Züleyha.  Bir insanın, bir cümle ile yıkıldığını gördüm ben.”

Cahit Zarifoğlu

Bazen bir kelime ile…