“Bir Cuma Gecesi, Gözlerimde Yaş Var.”

Çetelesini tuttuğun tüm öpüşlerini, bu gece kustum. Say ki, biz hiç dünya gözüyle görmedik daha bir birimizi ve dahi hiç sevmedik yüreklerimizi, hatta tenimizi.. Birazdan dönüp köşeden, oturacaksın şu uzağımda ki masanın seni görmemin imkansız olan noktasına. Ve biz, kaderin çocukları olarak helaya giderken de rastlaşmayacağız. Biz seninle, bu cuma gecesi, hüzünlü ve Özlem’li en çok ve sadece bizi özleyeceğiz. Ama hiç tatmadığın lezzetin yokluğunu yarın, tatlar damağına karıştığında hatırlayacak ve hayıflanacaksın; ne yazık.

“Nasıl bir his biliyor musun? Oda çok geniş ama sığamıyorsun. Bak, kapı orada ama çıkamıyorsun. Pencere açık ama nefes alamıyorsun…”

Cemal Süreya

Kime gitsen eksiksin şimdi. Bilmediğin bir bütünün, ölçemediğin o eksik yanısın işte. Belki ancak, ölürken bütünlenecek olan.

“Aklımın gücendiği çağ !.. Ben sana böyle mi geldim...” Murathan Mungan’nın bu sözünü, ilk tanıştığımızda söyleyiveririz… Ve belki ilk gülüştüğümüzde…

Edit: Michelle Gurevich‘den “Friday Night” …

′′Tüm ömrünü fırtınayı bekleyerek geçirirsen, asla güneş ışığının tadını çıkaramazsın.”

Morris West

Tedbiri bırak, güneşe dön yüzünü!