Sol Dizimin Sızısı!

Geceleri daha çok artıyor. Yalnızlıktan olabilir mi? Ya da sessizlikten… Belki de karanlıktan!

Oysa tüm geçmişimi ve geçmişteki kendimi bağışlamıştım. Vicdanımdan af da dilemiştim. (Sol dizde ki rahatsızlıklara gurur neden olurmuş ya…)

Şu anda sahip olduğum bana ve tüm olanda emeği bulunan kişi ve olaylara, desteği geçen her bir kimseye şükranlarımı iletiyorum. Çünkü ben dediğim kişiyi inşa eden her dokunuş, her söz ve  her bakış ile tam oldum, olana teşekkür ederim.

İyi ya da kötü değil ve bu kadar basit de değil. Ben sadece, bilerek ya da bilmeyerek acıma neden olan herkeslerden de özür diliyorum. Ve onların da bana bir özür borçlu olduklarını düşünüyorum.

Önce kendileri için… Akabinde benim için… Bu hesaplaşmaları yaparak kapatmaları için…

Eşit davranmaları değil ki beklediğim! Sadece adaletli bir dünyada yaşadığıma inanmaya ihtiyacım var, hepsi bu!

Bir an, biliyorsun… Bir an! Varsın ve bir an; artık hiç yoksun. Bunu bilmene rağmen kaçmaya devam edemezsin. Özellikle hesaplaşmaları yapmadan, kaçmaya devam etmemelisin.

Neye sahipsen, her şeye ve kendine, ki ben de o bütünü oluşturan bir parçayım.

Tıpkı seni tanıdığımda ilk kaybettiğim sol ciğerim… Ve… Son birlikteliğimize sebep olan sol dizim gibi… Sen de; bu solumda olan sorunların nedeninin tamamı olmadığın gibi… Nedenlerimi oluşturanlardan bir halkasın sadece.

Adil olmanı istiyorum.

Sağ dizinin üstüne çöküp benden özür dilemeni; her şey için!  Sonra ayağa kalkıp sol omzumdan öpmeni!

Sadece yapılması gerekeni yapmanı! Hepsi bu!

Adil ol.

Hatırla: Eğer hayatıma girmeseydin, her şey ve her gün aynı olacaktı. Solumda olan tüm hücrelerim, sayende yaşamın içinde. Ve elbette solum için teşekkür ederim tekrar.

“Farketmek acıydı ama gerekliydi.”

Christy Brown

Edit: “Sol Ayağım” kitabının yazarının sözünü paylaşıp, link vermek istedim: sadece sol ayağı olan biri olarak bu kitabı bize tüm sol taraflarımız için bırakmış olduğuna kabuldeyim –Solumda olanlar ile yaşamdayım– uyarlanmış filmi ve kitap ve yazar hakkında hazırladığım içeriğe de link bıraktım; tıkla ve oku arzu edersen!

“Bu kadar çok insanın hayatta hiç bir yere sığamamasının nedeni, fırsat kapıyı çaldığında arka bahçede dört yapraklı yonca arıyor olmalarındandır.”

Walter Chrysler

Bu sözü buldum arka bahçemde kuru yaprakların altında…